~CHAPTER 18~ "Pobawmy się w swatkę."

~CHAPTER 18~"Pobawmy się w swatkę."

Yaaay, moi kochani, mam zaciesza, albowiem pierwszy komentarz pod ostatnim rozdziałem był komentarzem numer 150. No i napisała go Kinuko <3 Nu-chan, Nu-chan, dziękuję ślicznie ^^ Od razu ogłaszam, że ten kto nabije dwusetny komentarz dostanie yaoi na zamówienie ^^ (Nie ma to jak kusić Was do pisania większej ilości komci XD) No to moje odpowiedzi:

KINUKO: Normalnie masz tęczowy napis dzisiaj XD Taki nyanowy w nagrodę <3 Rozpisałaś się pod ostatnim rozdziałem, Rukiś jest dumny XD Rozwaliłaś mnie tym swoim poza blogowym pytaniem co do yaoi "To tak się da?"
LILIEN: Ohh, my sweet honey, która mnie kocha poganiać na swoim fanpage na fb XD Ahahaha, Lilien, oczywiście, Twoje komentarze zawsze się liczą za dwa XD ZAWSZE. Nawet jak ich nie ma. Znaczy... nie, zawsze są XD Ja tak tez normalnie rozmawiam z bratem, ale jakoś ta rozmowa mnie samą rozłożyła na łopatki, myślałam, że umrę ze śmiechu jak to pisałam XD Jeszcze mama się na mnie patrzy i się pyta z czego się śmieję ;D Pisz ten swój rozdział i to REITUKI BO RUKI CHCE PRZECZYTAĆ XD
BADYLECZEK: A Tobie co? Zawsze komentarze w dwóch linijkach, a teraz w trzech komentarzach? O dziewczyno, szalejesz XD Pisz mi więcej komentarzy, lubię je czytać ;P Ahahah, na miejscu Kaoru chyba schowałabym się gdzie popadnie i podglądała XD Kłótnie bliźniaków? U mnie to są codzienne kłótnie z rodziną, a jedynym, który może się ze mną w tej kategorii mierzyć to mój braciszek, więc jak się spotykamy i zaczynamy kłócić to armagedon i wtedy powstają takie głupie teksty XD W końcu riposta musi być ^^ No oni to w PSC w garderobie robili, a gdzie? Nie było czasu, żeby do domu jechać XD Spontan na maksa.
YAOIYSTKA: O no, no, nooo, ktoś tu chce gwałty? Dobra, masz zaklepane <3 (Tylko czekałam, aż ktoś poprosi bo też lubię pisać gwałty XD) Mhm, tylko w tym rozdziale nie będzie, w następnym na pewno też nie, bo będzie bardziej poważny, więc myślę, że rozdział dwudziesty dopiero. Troszkę poczekasz, ale dostaniesz ^^
AIKO: Ahahaha, Aiko, ochrzaniaj bliźniaka, nie mnie XD Co z tego, że ja go wymyśliłam, to jego wina XD Idiota, nie? Ja bym podglądała XD
AOI:Wiesz co znaczy Twoja ksywka, nie? To masz taki kolorek <3 Jak już mówiłam, ja jestem chętna do betowania więc wystarczy, że mi tylko rozdzialiki wysyłać będziesz. Ew. napisz do mnie na gg (13063042). Chcę betować wszystko. Wszystko XD  AO-CHAN <3
HAKKAI: Oh, Hakkai, napisałaś mi komentarz, jakże się cieszę ^^ Dziękuję bardzo, pisz więcej ;D
YUMI: Oh, koleżanko, na słodki romans z Rukisiem jeszcze trochę poczekasz. Dość dużo poczekasz, ale jak dotrwasz to odpłacę z nawiązką. Wtedy gwarantuję Ci mnóstwo słodkości, rzyganko tęczą, ale mówię, trzeba będzie sporo poczekać.
INA: Ojojoj, Ina-chan mnie kocha <3 Jak miło ^^ Oj, moje dwa seme będą zazdrosne XD No cóż, trudno się mówi. Dziękuję za komplementy, aż mi się miło zrobiło ;D Nee, napisz trójkącik to opublikuję XD
NANA: MOJE KOCHANIE WRÓCIŁO, JAK MIŁO. Napisałaś tak długi komentarz, że jak go całego otworzyłam, to aż musiałam zamrugać kilka razy XD Wybaczam Ci, pewnie, nie martw się ^^ A co do yaoi to tak jak szybciej było mówione będzie gwałcik w rozdziale takie oddzielne jak to, ale musisz troszkę poczekać ^^
SETSUNE: Wiem, że Ty też nie mogłaś skomentować, ale się nie martw, Twój narcystyczny podopieczny domyśla się jaka była reakcja XD
KIBA-KUN: Weź, czemu nie będziesz się podpisywać Rin-chan? Rukiś jest smutny ;_;
SAORI: Witaj ^^Spokojnie, będą yaoi, może inne ci się spodoba, a ja cieszę się z nowego czytelnika <3

Dobrze, dobrze, a więc jeszcze sprawa do ZabitejPrzezCzas, mojego Hizu-chan'a. Hizu-chan, będziesz się tak podpisywać, neee? Rukiś ładnie prosi. Wiem, że nie mogłaś skomentować, bo coś Ci się zwaliło, więc spoko. I tak Twoja reakcja na gg była boska XD Tak w ogóle, to chciałam wyrazić swoje zaskoczenie. Spotkałam się z Hizu-chan'em w realu, a przed tym spotkaniem obiecałam, że dam jej przeczytać to co mam napisane do przodu XD I wiecie co? Powiedziała, że poczeka, bo widzi, że się nudzę. (A się nie nudziłam ;D) Ciekawe kto z Was tak dałby radę, haha XD Właśnie, teraz wakacje, więc jak ktoś będzie w Gdańsku, chciałby się spotkać, pośmiać razem z psychotycznym Rukim i dowiedzieć się szybciej co będzie dalej, to piszcie, chętnie poznam ^^ I tu mi się znowu przypomina tekst Hizu - "A nie bałaś się, że będę starym zboczeńcem?" No więc, jakby co to piszcie, a teraz miłego czytania ;D

Dedykacja dla Murasaki, która dzielnie toczyła ze mną wojnę z szatańskimi emotkami na gg i popędzała mnie do pisania XD
-------------------------------------------
-Ruki, wysiadaj-uśmiechnął się Reita.
Posłusznie wykonałem rozkaz i wysiadłem z samochodu. Staliśmy przed dużym domem, a raczej willą. Akira wyprzedził mnie i za chwilę już stał pod drzwiami.
-Idziesz?
-Tak, już.
Doszedłem do niego, a Reita zadzwonił do drzwi.
-Już idę! - krzyknął ktoś ze środka, a po chwili dało się słyszeć kroki.
Drzwi się otworzyły i stanął w nich uśmiechnięty Miyavi.
-No witajcie, zapraszam - uśmiechnął się i otworzył szerzej drzwi przepuszczając nas.
-Witaj Suzuki-kun.
Spojrzałem w stronę, z której dochodził głos. Jego posiadaczką okazała się dość niska kobieta. Miała długie, jasnobrązowe włosy i uśmiechała się serdecznie.
-Cześć Melody-chan. I jak tam? Trzymasz Takamasę dalej na smyczy?
-Ja? Na smyczy? Nie, ja go po prostu pilnuję, żeby nie robił głupich rzeczy - kobieta uśmiechnęła się.
-Mhm, widzę, że wychodzi mu to na dobre - basista roześmiał się, a kobieta do niego dołączyła.
-Suzuki-kun, a kim jest twój towarzysz - spytała uśmiechając się do mnie.
-A to jest nasz nowy wokalista - Akira się wyszczerzył.
-Wokalista? Ten Ruki, o którym tyle słyszałam? Miło mi cię poznać, musisz być bardzo dobry, jeżeli jesteś z nimi w zespole.
To... to jest to samo zdanie, które usłyszałem od Miyaviego.
-Dzień dobry. Jestem Matsumoto Takanori. Miło mi panią poznać.
-Mi ciebie również miło poznać, dużo o tobie słyszałam, Takamasa cały czas o tobie mówi. Pamiętaj, że zawsze jesteś tu mile widziany. Gdy tylko wróci Yuuno to się zapoznacie, ale na pewno się polubicie. Tymczasem chodźcie, zrobię wam herbatę.
-Mhm, dziękujemy kochanie - Miyavi podszedł do kobiety, pocałował ją w czoło i uśmiechnął się, a ona poszła w głąb domu, zapewne do kuchni.
-No, to widzisz milordzie Lucjuszu i jego paziu, zasiądźcie sobie w salonie.
Starsi roześmiali się i poszli do salonu, a ja za nimi. Usiedliśmy na kanapie.
-I co tam Ruki? Jak tam nastrój przed szkołą? Jakoś się przygotowujesz?
-No widzisz, my właśnie w tej sprawie - zaczął Reita. - Mamy interes do Yuuno.
-Do Yuuno? A co wy od niej chcecie?
-No wiesz, Ruki zmienia szkołę, jednak inny poziom i takie tam, więc przydałyby się jakieś korki, nie? Wiem, że Yuuno jest dobra z matmy, to przyszedłem ubić z nią interes.
-Interes? Ooh, to się Yuuno pytajcie, ja tam nie mam nic przeciwko, ale pewnie będzie chciała zarobić - uśmiechnął się sprytnie.
-A ty się o to nie martw, ja mam tam z Yuuno swoje układy.
-Ty? Układy z Yuuno? Oj, chyba muszę sobie z nią porozmawiać -zaśmiał się.
-Ze mną? Na jaki temat?
Odwróciłem się szybko patrząc na wejście. W progu stała niewysoka dziewczyna.
-Cześć, jak tam córuś? -spytał Meev.
-A dobrze, ale nie zmieniaj tematu - uśmiechnęła się. - O czym to mam tam z tobą rozmawiać?
-O naszych układach Yuuno - uśmiechnął się Reita i spojrzał wyzywająco na Meeva.
-Aaa, naszych układach? Nie ma o czym rozmawiać tato. To są układy między mną, a wujkiem Reiem. Tak w ogóle cześć wujku -znowu się uśmiechnęła. Podeszła do nas i usiadła.
Była ładna. Bardzo ładna. Miała krótkie, czarne włosy. Spojrzała na mnie swoimi dużymi niebieskimi oczami i uśmiechnęła się.
-No, no, Ruki, nie zdążyłeś się odezwać, a Yuuno już się do ciebie ładnie uśmiecha.
Dziewczyna spojrzała na mnie uważnie.
-Ruki? Ten od Gazetto?
-Tak - uśmiechnąłem się. - Matsumoto Takanori. Będziemy razem w klasie od przyszłego miesiąca.
-Kagashisa Yuuno - uśmiech. - Miło poznać. No, no, będziemy mieć w klasie taką gwiazdę, hmmm? Fajnie będzie. Czemu dopiero od przyszłego miesiąca?
-Czas na nadrobienie, Yuuno -wtrącił Rei.- Tu właśnie pewnie zawrzemy kolejny układ.
-Hmm? Jaki?
-Dasz Rukiemu korki?
-Korki, mówisz? A zapłacisz, wujku?
Reita się roześmiał.
-Pewnie, nie ma sprawy. To stawkę sobie ustalimy jak Miyavi sobie pójdzie.
-Tak, mi to na rękę.
-Ej! Czemu jak sobie pójdę?
-Oj, tatusiu, ty nie możesz za dużo wiedzieć o układach z wujkiem Reiem.
-Mi się coś zdaję, że ja ograniczę wam te kontakty-zaśmiał się solista.
-Miyavi, nie dasz rady, nasze układy są tak ważne, że nawet jak się nie będziemy widywać, to one będą aktualne.
-To co to za układy? Ja się waszego duetu bać zaczynam. Wychowałem szatana-zaśmiał się.
-No, tato, trzeba było mnie wychować inaczej albo nie zapoznawać mnie z wujkiem Reiem.
-No i tutaj popełniłem ten podstawowy błąd. Poznałem cię z Akirą. Jakim ja byłem głupi.
-Meev, nie przesadzaj-uśmiechnął się blondyn.
-No dobra, koniec tego dobrego. Chodź Ruki do góry, chcę wiedzieć co mam cię uczyć-uśmiechnęła się i wstała. Zrobiłem to samo i poszedłem za nią do góry. Weszliśmy do zapewne jej pokoju. Wszystko tu było w odcieniach fioletu i bieli.
-Słyszałam trochę o tobie od taty-uśmiechnęła się.-Mówi, że wspaniale śpiewasz. Mało kogo tak chwali.
-Serio? To miło-uśmiechnąłem się.
-Wiesz, jesteś trochę małomówny jak na przyszłą gwiazdę rocka-spojrzała na mnie poważnie.
-Tak myślisz?
-Tak. Jakoś... takie odebrałam wrażenie, ale to może dlatego, że znamy się zaledwie chwilę.
-Hmm, może.
-No i pomyśleć, że będę uczyć taką gwiazdę.
-Przestań, jaką tam gwiazdę?
-Słyszałam jak śpiewasz i muszę się zgodzić z tatą w kwestii twojego głosu.
-Dzięki.
-Dobra, a wracając do tematu, czego mam cię uczyć?
-Matematyki.
-Ouuu... a co? W poprzedniej szkole miałeś jakieś problemy, czy coś? Na czym w ogóle skończyłeś?
Dobra, tego nie ukryję. Nie ukryję faktu, że skończyłem na mnożeniu i dzieleniu w trzeciej klasie podstawówki.
-No i tu jest mały problem...
-Jaki?
Wziąłem głęboki oddech.
-Chodzi o to, że nie chodziłem do szkoły odkąd skończyłem trzecią klasę. Nic nie umiem.
-Trzecią klasę gimnazjum?
-Podstawówki.
Yuuno spojrzała na mnie uważnie.
-No to rzeczywiście może być mały problem - zamyśliła się. - Ale nie martw się, dasz radę. To od kiedy przychodzisz się uczyć?
Poszło aż tak łatwo?
-A od kiedy mogę?
-Od jutra? Będziesz mógł tak wpadać koło osiemnastej i najlepiej codziennie jak chcesz się wyrobić w miesiąc.
-Spokojnie-uśmiechnąłem się.- Dzięki wielkie.
-Nie ma sprawy. Mam jeszcze jedno pytanie. Mam mówić klasie, że będziesz z nami chodził jako Ruki, czy jako Takanori?
-Raczej Takanori, jak możesz.
-Nie będzie problemu.
Naprawdę łatwo poszło. Yuuno nawet nie spytała czemu nie chodziłem tyle czasu do szkoły.
-Ruki, w sumie jeszcze jedno, teraz mi się przypomniało. Nie wiem, czy wiesz, ale nasza klasa jest językowa angielska, nie będziesz miał problemu z językiem?
-O to nie musisz się martwić.
-Tak? Jak zamierzasz nauczyć się języka w miesiąc?
-Nie muszę się go uczyć.
-Czemu?
-Umiem.
-Tyle, co z trzeciej klasy? Z taką wiedzą nie dasz rady.
-Urodziłem się w Anglii-uśmiechnąłem się.- Nie ma potrzeby mnie douczać angielskiego.
-Serio? W Anglii? To czemu teraz mieszkasz tutaj?
-A tak jakoś wyszło.
-Dobra, wiem, że to trochę jak ostrzał pytań, ale jeszcze jedno mam. Twoi rodzice pozwalają ci być w zespole ze starszymi od ciebie dwa razy?
Patrzyła prosto na mnie i uśmiechała się lekko, a ja milczałem.
-Takanori? Dobra, nie było pytania, nie martw się. To by było na tyle chyba... a nie, czekaj moment.
Yuuno podeszła do małej szafki. Po chwili szukania wyciągnęła książkę i podała mi ją. Okazało się, że to podręcznik od matmy do... czwartej klasy podstawowej.
-Wiedziałam, że kiedyś się przyda, po prostu wiedziałam. Spróbujesz to ogarnąć do jutra? Pierwszy rozdział, dobrze?
-Oke, nie ma sprawy.
-Dobra, to chodźmy na dół, bo tata będzie miał jakieś urojenia-zaśmiała się.

W TYM SAMYM CZASIE, W SALONIE

(REITA)

-Reita, myślisz, że coś z tego będzie?
-Co? Z czego niby?
-No... z Rukiego i Yuuno.
O co chodziło temu idiocie.
-Chcesz ich zeswatać?-spytałem niepewnie.
-A czemu by nie?
-Nie wydaję mi się, żeby to był dobry pomysł.
-Czemu? Ruki jest takim dobrym chłopakiem z tego co zdążyłem się dowiedzieć-uśmiechnął się.
-Tak, masz rację, co nie zmienia tego, że uważam, że to nie jest taki dobry pomysł jak mogłoby się wydawać.
-Tak? No to słucham czemu niby?
-Takamasa... mimo, że Takanori jest dobrym chłopakiem to... jest dość specyficzny. Jeszcze tak naprawdę nic o nim nie wiesz Miyavi. Nie rób nic na siłę. Jeżeli się zejdą to... niech się schodzą sami. Nie swataj ich, bo zamiast polepszyć ich stosunki, możesz je tylko pogorszyć. Poza tym, daj im się poznać. Może w ogóle się nie polubią?
-No może... dobra, jeżeli tak mówisz to się nie będę wtrącał.
Uśmiechnąłem się. Wiedziałem, że za jakiś miesiąc Meev zacznie się wtrącać i tak.Chyba będę musiał przygotować sobie lepsze argumenty, żeby jakimś cudem wyperswadować mu z  tej jego głowy myśl, żeby swatać nastolatków. Gdyby się zeszli to... cieszyłbym się. To by znaczyło, że Ruki zaufał komuś, ale im dłużej myślałem o tym, tym bardziej się bałem, że może do tego dojść. Bo... jeżeli oni się zejdą, a Ruki nie będzie potrafił normalnie się zachowywać i dalej będzie się bał zrani nie tylko Yuuno, ale pogrąży także siebie, a tego nie chciałem.
-Reita, co ty się tak zamyśliłeś?-przerwał mi bezczelnie tęczowowłosy.-Rozmyślasz może nad plusami tej sytuacji?
-Oh, weź skończ Meev.
-Kochanie, daj spokój, są młodzi, zostaw to im-stwierdziła Melody pojawiając się i niosąc herbatę.
Podała nam po filiżance.
-Ty mi lepiej powiedz Akira, skąd Takanori się tu wziął.
-Ale jak to skąd się tu wziął?
-Oh, ty jak zwykle w swoim świecie. Chodzi mi o to, jak to się stało, że jest z wami w zespole. Jest od was dwa razy młodszy. Nie przeszkadza to wam? Gdzie go znaleźliście?
-Aa, w tym sensie. Nie, nam to nie przeszkadza, szczególnie, że można z nim porozmawiać jak na dorosłego człowieka przystało. Zachowuje się poważnie. W sumie, mieliśmy szczęście. Ruki to kuzyn Urusia. Śliczny nam go po prostu przywiózł do studia.
-A czemu ty z nim przyjechałeś, a nie Uruha?-dopytywała kobieta.
-Bo Takanori zamieszkał ze mną.
-Jak to? Czemu?
-Bo mu to zaproponowałem, proste. Melody, myślę, że nie zrozumiesz tak od razu, wybacz mi kochanie.
-Oh, Reita, nie ma się co martwić, tylko się zdziwiłam, bo mówisz, że to kuzyn Uru, a potem, że mieszka z tobą. Nie mam nic przeciwko - uśmiechnęła się.- A teraz smacznego i pijcie tą herbatę, dobrze?
-Dobrze - odpowiedzieliśmy jednocześnie i roześmialiśmy się, a potem zgodnie zabraliśmy się za picie herbaty.

----------------------------------------------------

Tak więc moi drodzy, oto rozdział osiemnasty. To tak jakby blog był dorosły. Czuję się dumna, że jest mój i bardzo się cieszę z faktu, że postanowiłam go jednak założyć ;D

Dobrze, jeszcze jedna rzecz. Piszę yaoi, pewne Reituki, które jest... bardzo inne. Fantastyka moi drodzy. Prolog tego opowiadanka dostali nieliczni, oni wiedzą. Jeżeli chcecie mogę je publikować tutaj tak osobno, co Wy na to? Mogę zdradzić, ze jego tytuł to "Dwa Światy".

No to jeszcze jedna rzecz XD Ludzie, Ruki jak to Ruki postanowiła sobie pośpiewać i nagrać cover. Jak też postanowiła tak też zrobiła, trochę już ma, ale posłuchać można, przynajmniej ja tak myślę, a więc jeżeli ktoś ma czas i ma wytrzymałe uszy to zapraszam tu: <url>http://www.youtube.com/watch?v=BcafMc2dzWU</url>

No to teraz zapowiedź:
~CHAPTER 19~

"Człowiek bez duszy"

"-Tato...-szepnąłem, a po moich policzkach znów zaczęły płynąć łzy.
[...]
-Tato? Jaki tato dziweczko? [...] Mimo, że jesteś tylko zabawką to dam ci tą przyjemność poczuć mnie w sobie w pełnej okazałości."